Vandaag een hele dag gewerkt aan een tekst over ICT beleid in Brussel.
Om politici te overtuigen geld te geven aan het digitaliseren van de bewoners van de wijk Kuregem.
Het is zo eenvoudig. Als je mensen kansen wil geven op werk, vorm hen dan.
Computers zijn een goedkope oplossing voor levenslang en levensbreed leren.
Dagelijks kom ik in Kuregem mensen tegen die wanhopig op zoek zijn naar werk.
Cijfers gegeven over situatie in Kuregem, Anderlecht, Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Als je Marokkaan bent in België, heb je één kans op twee om onder de armoedegrens te komen (700 euro per maand). Dit zijn de cijfers van de Welzijnsbarometer van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Ik moet er niet aan denken, 700 euro per maand.
Niet dat ik het geld door de vensters gooi maar toch, 700 euro is niets.
Eén jongere op twee heeft geen kans op werk.
De rapporten van de Unesco spreken voor zich: ICT kan hele bevolkingslagen empoweren.
Maar dat hebben ze in Brussel nog niet begrepen.
Politici overtuigen om een brussels ICT beleid te voeren.
Ik vrees dat ik binnen enkele dagen te horen krijg dat we geen subsidies meer krijgen voor Maks vzw.
Het zal niet behoren tot de krijtlijnen van het VGC-beleid in het kader van Stedenfonds.
ICT is niet belangrijk voor Brussel.
Bouw, verzorging en horeca, dit zijn de krijtlijnen.
Ok, het gaat om knelpuntberoepen. Maar laaggeletteerdheid is een breekpunt voor tewerkstelling en ICT kan daar iets aan doen.
Misschien wordt dit wel het begin van een actiedagboek,
Beste collega's, morgen wordt het startsein gegeven van een campagne voor een ICT beleid in Brussel
Met een artikel over Maks in De Standaard
De rest vertel ik niet aan de buitenwereld.
We houden U op de hoogte.
